Kirgizistan Sampiyonu Aşil Oglu Yagiz ( Turkiyede )

[bulkutta]

Köpekler çok güzel hayrını görün ama kimse yanlış anlamasın ama ben bu yurt dışından köpek getirip bizim köpeklere çekme olayına sıcak bakmıyorum.Nedeni ise ileriki yıllarda yurt dışındaki şampiyonalara katılıp başarı sağlanırsa ne olursa olsun bu köpeğin babası veya anası bizim köpeklerden denilip sahip çıkılanacak ve o köpeğe emek verip oralara kadar kadar götüren sahipleri için Türk köpeklerinden olmadığı için onure olamayacaklar gibime geliyor. Oysa bizim kendi köpeklerimizde kilolarında biraz daha profesyenelce bakılıp hazırlandığında şampiyon olabilirler.Yani saf Türk köpeği.Bence bizler özellikle Dağıstan,Türkmenistan ve rus köpekçilerinden köpek yetiştirme ve maçlara hazırlama konusunda bişeyler öğrenmeliyiz.En yakın örnek olarakda Erciyesin yurt dışındaki yaptılarına bakmak lazım.Halen yurt dışında ve faal bi şekilde boğuşuyor.Saf Türk köpeği tam bi grur kaynağı.Artı Karabaşı avrupa 2. liği.Saf Türk köpeği...Saygılar.

Alp kardeşim 65 kiloya kadar olan köpeklerimizin sağlam boğuşan ve soncu soylarından olanların yurtdışında maç kaybedeciğini sanmıyorum. En az oralarda ki köpekler kadar başarılı olurlar. Fakat hepsi değil, sağlam soncu ve ses vermeyenlerinden bahsediyorum.

İş 65-70 kilo üstüne çıkınca değişiyor ne yazık ki. Bizde ne yazık ki şu an o kalitede ve o kilolarda belki bir kaç köpek var, onlar da gene doldursan 70-75 kilo gelir, daha üstüne çıkamazlar. 75 kilodan bile şüpheliyim. 80 santimlik köpeği 90 ölçen arkadaşlarımız gibi 70 kilo köpeklerimizi de ne yazık ki 90 yapıveriyoruz millet olarak. Adamların köpekleri bizimkilerden çok üstün ama dediğin gibi yıllar içinde doğru şeyler yapılarak köpeklerimiz o seviyelere çıkartılabilir. Bunun için de gerçekten emek harcamak lazım. Erciyes olsun, Karabaş olsun doğru temsilciler elbette ama kendi kilolarında. Piskopat Karabaş bizde ki Karabaş'ın eniği ve maç kilosu zorlasan gene o kilolara çıkmıyor.

Birde Kazakistan, Türkmenistan ve Afganistan'da bulunan köpekler gerçekten çok farklılar. Dağıstan'ı bu kategoriye koyamıyorum zira orada sadece bir soy mevcut ve onların ataları da Kazakistan'dan giden köpeklere dayanmakta. Ama adamlar gerçekten bir soy nasıl oturtulur en güzel örneğini vermişler ve Kaplan soyunu yaratmışlar. Bu bölgeler Rusların yaptığı hataları gördüler ve her bölgeden toplayıp çorba yaptıkları köpekleri artık üretmiyorlar. Şu an tamamen eski soylara dönüş var ve herkes elinde ki köpekleri hızla değiştiriyor. Bunu yaparken eski köpeklerini de bir kalemde silmiyor. Ellerinde ki köpekleri yavaş yavaş doğru köpeklerle üreterek gene eski köpeklerini yakalıyorlar.

Yurtdışında kurallar çok sert, özellikle enikler büyürken. Diş gösteren, ses veren enik hemen gözden çıkarılıyor. Maçlarda 2 hakem olur ve onla ne derse herkes kabul eder. Altta bas bas bağıran köpeğin sahibinin 'Durun yav ne diş atması, ne bağırması, o şimdi kalkar boğar onu' demesine izin vermezler. Veya 'Benim köpeğim kalabalığı sevmiyor, biz uzakta boğuşturalım, köpeğim korkmasın' tarzında bahanelere bakmazlar orada. Kardeşim boğuşacaksa boğuşsun yoksa evine git derler, bir daha da sahaya girdirmezler seni.

Kazakistan'da mesela 10 maçın belki 1 tanesinde köpek ses verdiği veya diş gösterdiği için maçı kaybeder. Diğer maçlar hep sahadan yürüme veya sahibinin köpeği çekmesi sonucu biter. Tabi bunları yazarken gene üst seviye köpeklerden bahsediyorum, yoksa bizde olduğu gibi oralarda da sanal bir sürü şampiyon var. Onlar da ses veriyor, diş atıyor.

Mutlaka bizde iyi şeyler olacak ama daha çok zaman var. Bunun içinde önce Anadoluda bulunan üreticilerin kendine çeki düzen vermesi lazım. Bu suyun başı gibi görünen İstanbul hala Anadolu'dan köpek satın alıp harcamaktan başka birşey yapmıyor. Dolayısıyla Anadolu kendini toparlayacak ki İstanbul'da düzelsin. Sözlerim başka yöne çekilmesin, İstanbullu hem üreten, emek veren, para harcayan köpek meraklılarını bunların dışında tutuyorum, ben sadece genel durumu özetlemeye çalıştım.