Teşekkür ederim Ekinci 07 gardaşım. Yakında turnuva kurraları çekilir ve Zalım Panterin ilk turdaki rakibide belli olur.Bizim için rakip 11 köpeğin hiçbirinin bir diğerinden farkı yok. Rakip şu olsun yada bu olsun gibi bir tercihimiz yok.Çünkü rakiplerin hepsi birbirinden üstün ve kalitelerini ispatlamış köpekler.Elbette aralarında küçük farklılıklar vardır ama aşağı yukarı bir ayar köpekler.Bunu herkes biliyor.Turnuvaya katılan her köpek gibi ZALIM PANTER'de ŞAMPİYONLUK adayıdır.Onlarca maç sözkonusu değil,dört maçta dört galibiyet şampiyonluk getirir.ZALIM PANTER bunu başarabilecek,fiziğe,güce ve yüreğe fazlasıyla sahip.O halde neden olmasın. )Üstelik ZALIM PANTER'in diğer köpeklerden önemli bir farkı var;ZALIM PANTER turnuvadaki tek safkan kangal köpeği.Bu yüzden şampiyonluktan çok umutluyum. Eğer Zalım Panter,öldürdüğü kurtları boğduğu gibi boğuşursa şampiyonluk neden olmasınki. Herkes farklı düşünebilir ama bana göre bir erkek kurtla teke tek boğuşmak ve onu boğup öldürebilmek çok çok zor bir iştir.Zalım Panter bunu başarmış bir safkan kangaldır. Yine bana göre bir erkek kurtla boğuşup boğuş sonunda kurdu öldürebilmek bir köpekle boğuşmaktan çok daha zor bir iştir.Eğer Zalım işte bu farkını ortaya koyabilirse şampiyonluk düşündüğümden çok daha kolay olabilir.Bu sadece benim tahmin ve yorumum.Sözün bittiği yer:MEYDAN.Burda ben konuşuyorum,meydanda konuşmak ZALIM PANTER'in işi. Bütün bu beklentim ve anlatımlarımla birlikte tüm trkangal dostlarının iyi bilmesini istediğim şey şudur; ZALIM PANTER bu turnuvada ilk maçında kaybetse ve evine dönsede dört maçıda kazanıp şampiyon olsada bizim için hiçbirşey değişmez.Zalım Panter bizim için yine aynı Zalım Panter'dir.Kaybederse değerinden değer kaybetmez,kazanırsa değerine değer eklenmez. Elbette kazanmak güzel birşey insanın gururu okşanır,köpeğin kendine güveni pekişir.Başta ben ve kardeşim Barış olmak üzere PANTER SOYU KANGALLARIN sahibi ve üreticisi olarak biz Çiçek ailesinin amacı;Ülkemizin milli değerlerinden biri olan safkan kangal köpeklerimizin kıymetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak,köpek beslemeyi ve üretmeyi seven insanlarımızın daha çok beğenisini kazanarak,daha çok kişinin safkan kangal sahibi olma istek ve arzusunu ateşlemektir.Daha önceleri bazı yazılarımda yazdım,ben dövüş işlerini sevmeyen ve tasvip etmeyen biriyim. Bunun nedeni Türkiyede bu işi yapan insanların bir çoğunun köpeklerininde bir canı olduğunu düşünmeden kendi hırsları uğruna köpeklerinin meydanda ölümlerine,sakat kalmalarına yada en azından feryat figanlarına aldırış etmeyen insanlardır.Yoksa çocukluğumdan beri köpeklerin kapışmasını severim.Ama bunun bir sınırı bir ölçüsü olması lazım.Sizlerde trkangalda mevcut bir çok maçta bazı insanlarımızın ölmek üzere olan,artık çenesini oynatacak hali olmayan ve tamamen teslim olmuş durumdaki köpeklerine bağırıp çağırdıklarını ve onlara o halleriyle boğuşmaya zorladıklarını görmüşsünüzdür.Hatta bazı maçlarda o insanların zorlamalarına rağmen üstün durumdaki köpeğin o insanlardan daha insaflı,daha vicdanlı olduğunu ve teslim olan rakibini daha fazla boğmadığını görmüşsünüzdür.Size soruyorum;Bu olacak şeymi?İnsaf,neresinde merhamet neresinde.Yoksa normal şartlar altında köpek boğuşturmanın ne mahsuru olabilirki. Köpeğin doğal hayatı içinde yaptığı en temel şeydir;boğuşmak.İnşallah öyle bir sahneyle karşılaşmamda eğer karşılaşacak olursam,bakın göreceksiniz köpeğimin yenilgiyi kabul ettiğini ve mücadele etmeye gücünün kalmadığını gördüğüm an yenilgiyi kabul eder ve maçı bitirmesinide bilirim.El elden üstündür.İlla benim köpeğim yenecek,benim köpeğim yenmeli diye birşey olabilir mi? Gerektiğinde yenilgiyi kabullenmekte bir erdemdir.Önemli olan köpeğine güvenerek o meydana çıkabilmektir.İşte dostlar benim bu boğuş,dövüş işlerine bakış açım budur.Herkesin bakış açısına da görüşüne de saygı duyarım.