Kim ne derse dedin yaşayan Anadolu Pasları var. İstanbul'un Fatih ilçesinde bugün gelincik ve sansarlar merkezi mahallelerin de kimselere görünmeden yaşıyorsa yüzbinlerce m2 olan ormanlarda parsların da insanlardan uzakta yaşamlarını sürdürebildiğini düşünmek çokta anlamsız gelmiyor.

İnşallah bulunmazlar. Çünkü bulundukları anda ya yine öldürülürler ya da hayvanat bahçelerin de diğerleri ( Zoza ve Ankara hayvanat bahçesine verilen iki parslar) gibi ölümlerine kadar esaret altında tutulurlar. Bugün ayılara verilen değer ( ayı derken mecazi bir şey yok hayvan olarak ayıdan bahsettim) bu hayvanlara zamanın da verilseydi ki ayılara verilmesi de son derece doğru bugün bu hayvanlar yine dağlarımız da olurdu.

İşin ilginç yanı da bu parslar insanlara ayılar kadar fazla da saldırmazlardı. Bizde ki kanunlar ya hayvanı tam koruyor insanı es geçiyor ya da hayvanı hiç korumuyor, insanı koruyor. Bugün ayıları koruyacaz diye karadenizin dağlarında arıcılıkla uğraşan insanlara ayıların saldırmasına engel olamamakla beraber onların ayıları öldürmesine de ağır cezalar veriyor. Bu adamların zararları ayı saldırılarından sonra devlet tarafından ödenseydi bu adamlar ayı saldırısını bu kadar dert etmeyecek onları öldürmek için pusular kurmayacaklardı. Sorunu çözmek için çözüm üretirken her iki tarafı da düşünecek şekilde çözüm sunulması en güzeli olacaktır.